Βαδιστές στην Καλαμαριά - Υποδοχή

Είμαστε δεκάδες, συμβαδιστές φίλοι και φίλες, που βαδίζουμε καθημερινά στο παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς.


Τμήμα της διαδρομής Θ. Σοφούλη - Κυβερνείο. Φωτογραφία: Θεόδωρος Π. Μποράκης


Κάποιοι από εμάς βαδίζουμε τις πρώτες πρωινές ώρες (μας συναντούν όσοι σχολούν από τις νυχτερινές βάρδιες), κάποιοι αφού ξημερώσει και μέχρι το μεσημέρι, κάποιοι άλλοι απογευματινοί και νυχτερινοί τύποι, βαδίζουμε ή τρέχουμε στα πεζοδρόμια της Ν. Πλαστήρα και του Κυβερνείου, στη Μαρίνα της Νέας Κρήνης ή στις διαδρομές του πρώην στρατοπέδου Κόδρα.

Στην ιστοσελίδα αυτή θα βρείτε: 

Οι βασικοί στόχοι της ιστοσελίδας "Βαδιστές Καλαμαριάς":
*Να γνωριστούμε όσοι αγαπάμε το βάδισμα.
*Να γνωρίσουμε τις διαδρομές του πρώην στρατοπέδου Κόδρα ώστε με τον καιρό να γίνουν και δικοί μας χώροι αναψυχής και βαδίσματος.
*Να υιοθετήσουμε το βάδισμα στον τρόπο ζωής μας. 


* * * *

Η ιστοσελίδα είναι προσωπικό ιστολόγιο και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή δημοτικούς φορείς. Δημιουργήθηκε για να ενημερώσει τους φίλους και τις φίλες σχετικά με την όμορφη συνήθειά μας να βαδίζουμε και να τρέχουμε στις αγαπημένες μας διαδρομές.

* * * *

Θα χαρούμε να επικοινωνήσουμε και να σας γνωρίσουμε από κοντά!

walkers.kalamaria@gmail.com


Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:


Μάρτιος 2025 

___________

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.

Διαδρομή βαδίσματος στου Κόδρα





Η διαδρομή είναι μέτριας δυσκολίας, χωματόδρομοι χωρίς μεγάλες ανηφόρες και ασφαλής από αδέσποτους σκύλους μετά την αξιοποίηση του χώρου από τον Δήμο Καλαμαριάς (οι παλιοί θα θυμούνται πως στου Κόδρα υπήρχαν στο παρελθόν δεκάδες επικίνδυνα αδέσποτα κατοικίδια).

Δεν χρειάζεται ειδικός εξοπλισμός. Αθλητικές φόρμες, αθλητικά παπούτσια, ρολόι με χρονόμετρο (κίνητρο για καλύτερο ρυθμό βάδισης), μπουκαλάκι με νερό κι ό,τι άλλο πιστεύετε πως θα σας βοηθήσει.



Η διαδρομή

Η βασική περιμετρική διαδρομή έχει απόσταση 2 χιλιόμετρα (χρόνος κάτω 20 λεπτά για τους μυημένους στο δυναμικό βάδισμα). Για όσους διαθέτετε χρόνο και αντοχή μπορείτε να επαναλαμβάνετε 2 ή 3 φορές τη διαδρομή αυτή.

Η διαδρομή, που έχει μετρηθεί η απόστασή της, ξεκινάει από τη συμβολή των οδών Ν. Πλαστήρα - Π. Λεβαντή, μετά την οικοδομή Μεντεκίδη (πολυκατοικία - συγκρότημα μετά την οδό Χηλής) συνεχίζει στους χωματόδρομους του πρώην στρατοπέδου και μετά από τρεις περιμετρικές επαναλήψεις εντός στρατοπέδου, επιστροφή στην Ν. Πλαστήρα και κατάληξη στην Π. Λεβαντή. Το συνολικό μήκος της διαδρομής αυτής είναι 9.230 μέτρα περίπου. 
Με ρυθμό βάδισης περίπου τα 22-23 βήματα στα 10 δευτερόλεπτα (22-23βμτ/10") ο συνολικός χρόνος της διαδρομής είναι περίπου 1 ώρα και 23 λεπτά.

Χρήσιμες σημειώσεις:
Αν τις προηγούμενες μέρες υπήρξε έντονη βροχόπτωση, οι δρόμοι της διαδρομής του στρατοπέδου θα είναι λασπώδεις και δύσβατοι.







Ιστορική εξέλιξη του στρατοπέδου Κόδρα
Παρατίθεται αυτούσια η σχετική ενότητα από τη Διπλωματική Εργασία της Μαριάννας Καρακώστα "Ανάπλαση και επανένταξη  του πρώην στρατοπέδου Κόδρα στα όρια του αστικού ιστού του Δήμου Καλαμαριάς." (ΑΠΘ - Φεβρουάριος 2010)

Στην παρακάτω ενότητα παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη του πρώην στρατοπέδου Κόδρα.  Περιγράφονται με χρονολογική σειρά οι διαδοχικές φάσεις του στρατοπέδου και αναλύεται για κάθε μια από αυτές  το ιδιοκτησιακό καθεστώς και οι σταδιακές αλλαγές και προσθήκες αθλητικών και εκπαιδευτικών λειτουργιών. Οι σταδιακές αλλαγές και προσθήκες χρήσεων περιγράφονται στο χάρτη ιστορική εξέλιξης.

Ο χώρος του πρώην στρατοπέδου Κόδρα βρίσκεται στην άκρη της περιοχής που είναι γνωστή ως Καραμπουρνάκι στην Καλαμαριά και έχει έκταση 350 στρέμματα.
Πρόκειται για έναν από τους λίγους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους με ανάλογη έκταση, εντός του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Το μέγεθός της έκτασης του, η ιδιαίτερα προνομιακή του θέση, το φυσικό κάλλος, η σχέση με τη θάλασσα και το κέντρο της πόλης, με το οποίο υπάρχει οπτική επαφή, το αρχαιολογικό ενδιαφέρον καθώς και η σχέση με μία αναπτυσσόμενη και αναβαθμισμένη περιοχή κατοικίας, καθιστούν τον χώρο ιδιαίτερης σημασίας.
Η περιοχή του στρατοπέδου μαζί με ορισμένες άλλες περιοχές της Θεσσαλονίκης,
όπως ο Κεδρινός Λόφος (Σέιχ‐Σου), η περιοχή Δενδροποτάμου (στρατόπεδο Παπακυριαζή) και η παραλιακή ζώνη μετά το συνοικισμό του Φοίνικα, εντάσσεται  σε ένα σύστημα μεγάλων υπερτοπικών πόλων αναψυχής αθλητισμού και πολιτιστικών λειτουργιών, που το Ρυθμιστικό Σχέδιο του Π.Σ.Θ. φιλοδοξεί να δημιουργήσει για την εξυπηρέτηση και αναβάθμιση ολόκληρης της πόλης. Ιδιαίτερα ο χώρος του στρατοπέδου Κόδρα αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους ελεύθερους χώρους του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης από πλευράς μεγέθους, θέσης και φυσικής ομορφιάς.

Η πλεονεκτική στρατηγική θέση της περιοχής καθόρισε και τη χρήση της ως στρατοπέδου. Οι Τούρκοι πρώτοι έκτισαν στρατώνα και οχυρό τείχος. Την περίοδο 1915‐1918 κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, στο προϋπάρχον στρατόπεδο εγκαταστάθηκαν οι συμμαχικές δυνάμεις. Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός ότι από το 1915 είχε συνταχθεί ένα διάγραμμα αποτύπωσης του χώρου από τη Γ’ Διεύθυνση Μηχανικού, το οποίο εμφανίζει το στρατόπεδο και τα όρια των ιδιοκτησιών με τα ονοματεπώνυμα των ιδιοκτητών. Την περίοδο αυτή στην περιοχή είχαν εγκατασταθεί μονάδες του ιππικού, στις οποίες ανήκουν τα κτίσματα των στάβλων, μια αντιαεροπορική πυροβολαρχία, για τις εγκαταστάσεις τις οποίας πραγματοποιήθηκαν  επιχώσεις που αλλοίωσαν το ύψος της περιοχής. (Λεφάκη‐Ζωίδη, Ζωίδης, Lehmann, Μανωλίδης, Ξενοδοχίου, & Ουδατζή, 1996) (Γκανίδης, 2005)
Με την πάροδο των ετών, οι στρατώνες σταδιακά μετατράπηκαν σε χώρους περίθαλψης, προστέθηκαν σκηνές και παραπήγματα, χαράχτηκαν δρόμοι, δημιουργήθηκαν κήποι και κατασκευάστηκαν αγωγοί και κανάλια. Με τις τελευταίες αυτές εργασίες αποκαλύφθηκαν οι πρώτοι τάφοι του αρχαίου οικισμού. Οι γάλλοι ιατροί Forestier και Caille προστάτευαν από σίγουρη εξαφάνιση τα ευρήματα που σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Η διοίκηση του τότε νοσοκομείου συνεργάστηκε με τη γαλλική αρχαιολογική υπηρεσία και ο ζωγράφος J. Lambert αποτύπωσε τα σημαντικότερα ευρεθέντα αγγεία.(Λεφάκη‐Ζωίδη, Ζωίδης, Lehmann, Μανωλίδης, Ξενοδοχίου, & Ουδατζή, 1996).

Πιο πρόσφατα, και κυρίως την περίοδο 1950‐1960 έγιναν σημαντικές παρεμβάσεις που αλλοίωσαν τουλάχιστον περιμετρικά την περιοχή. Μέρος του νότιου τμήματος του στρατοπέδου προς την οδό Παπάγου ρυμοτομήθηκε και μεταβιβάστηκε στον ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Οργανισμός Αξιωματικών) για την κατασκευή του οικισμού των αξιωματικών. Την ίδια περίοδο παραχωρήθηκε τμήμα του στρατοπέδου, στο νότιο τμήμα προς το παραλιακό μέτωπο στην είσοδο της Ν. Κρήνης, στον σύνδεσμο Αξιωματικών Χαραυγή. Στο τμήμα αυτό, που ίσως αποτελεί την  πιο προνομιακή θέση του πρώην στρατοπέδου, ανεγέρθη ο όγκος της πολυκατοικίας, γνωστή ως πολυκατοικία Μεντεκίδη, από το όνομα του εργολάβου που την κατασκεύασε με αντιπαροχή.  Παράλληλα, το 1954, η διάνοιξη της παραλιακής οδού κατέστρεψε την ενότητα του στρατοπέδου με την θάλασσα. Το 1955 στο ακρωτήριο, κτίστηκε το σημερινό Κυβερνείο ως κατοικία του τέως Βασιλιά, χωρίς να ελεγχθεί η ύπαρξη αρχαιολογικών ευρημάτων. Το  έργο που ενίσχυσε περισσότερο την ιδιαιτερότητα της περιοχής, ανέλαβε ο Αρχιτέκτονας Ι. Χριστόπουλος.

Ωστόσο, οι μεγάλες κατατμήσεις και παρεμβάσεις στον χώρο οφείλονται κυρίως στον Δήμο Καλαμαριάς, ο οποίος χρησιμοποίησε διαχρονικά τον χώρο σαν απόθεμα γης για την κάλυψη των διαφόρων αναγκών του δήμου, σύμφωνα με την κάθε συγκυρία.  Ένα μέρος της έκτασης παραχωρήθηκε στον Αθλητικός Σύλλογος (Α.Σ.) Απόλλων Καλαμαριάς για την ανέγερση γηπέδου. Σταδιακά σε τρεις διαφορετικές θέσεις χωρίς καμιά λογική χωροθέτησης ανεγέρθηκαν χώροι εκπαίδευσης, το 2ο λύκειο ‐ γυμνάσιο δίπλα στον αιγιαλό και δυο δημοτικά σχολεία επί της οδού Παπάγου δίπλα στο γήπεδο Απόλλων.  
Οι σταδιακές προσθήκες χρήσεων στην έκταση του στρατοπέδου συρρίκνωσαν σημαντικά την αρχική έκταση.  Οι υποδομές και οι χρήσεις που έχουν χωροθετηθεί μέχρι τώρα, χωρίς σχεδιασμό, συμβάλουν στον κατακερματισμό του χώρου και δυσχεραίνουν τον ανασχεδιασμό της έκτασης. Εκτός από τις προαναφερθείσες  χρήσεις  και μετά την αποχώρηση του Στρατού το 1994, παραμένει ενεργό το βορειοανατολικό  τμήμα του στρατοπέδου προς την οδό Σοφούλη, για τις ανάγκες του κλιμακίου του ΝΑΤΟ, το οποίο λειτουργεί μέχρι και σήμερα. (Λεφάκη‐Ζωίδη, Ζωίδης, Lehmann, Μανωλίδης, Ξενοδοχίου, & Ουδατζή, 1996) (Σαρηγιάννης & Δέννη, 2006)
Το 1996 και ενόψει της σταδιακής αποδέσμευσης του στρατοπέδου και της διαφαινόμενης απόδοσης του στο Δήμο Καλαμαριάς, το Δημοτικό Συμβούλιο με την υπ. αριθμ. 617/94 απόφασή του, προκήρυξε πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Κατετέθησαν είκοσι συμμετοχές. Απονεμήθηκαν πέντε βραβεία, και εξαγοράσθηκαν τέσσερις μελέτες. Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στην πρόταση των μελετητών της ομάδας Αρχιτεκτόνων που αποτελούσαν οι εξής: Γιώργος Ζωϊδης, Στυλιανή Λεφάκη‐Ζωίδη και Κυριακή Ουδατζή με συνεργάτες τους Δημήτρη Παπανίκος και Ροδόπη Τσουμπανά.
Παράλληλα,  η ΙΣΤ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, ξεκίνησε δοκιμαστικές τομές σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και χρηματοδότηση του Δήμου Καλαμαριάς. Οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίστηκαν και το 1995 με χρηματοδότηση του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη 1997», που έφεραν στο φως έναν επιπλέον ορίζοντα κατοίκησης της πρώιμης εποχής του σιδήρου και των αρχαϊκών χρόνων. (Σαρηγιάννης & Δέννη, 2006)
Από την όλη ανασκαφική έρευνα προέκυψαν ενδείξεις για κατοίκηση από την ύστερη εποχή του χαλκού, λίγες αλλά σαφείς για να στηρίξουν την επικοινωνία με τον μυκηναϊκό κόσμο. Οι αρχαϊκοί χρόνοι και ο 5ος αιώνας π.Χ. είναι εποχή ακμής για τον αρχαίο οικισμό στο Καραμπουρνάκι, το λιμάνι του οποίου διατηρούσε εμπορικές σχέσεις και με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ενδείξεις για κατοίκηση στους ελληνιστικούς χρόνους δεν υπάρχουν, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια φαίνεται να κατοικήθηκε ξανά.  
Ο οικισμός στο Καραμπουρνάκι με το αρχαϊκό λιμάνι υποστηρίζεται ότι μπορεί να ταυτίζεται με την αρχαία Θέρμη ή με το λιμάνι της, την Αλία Θέρμη, αφού υπήρξε ασφαλώς ένα λιμάνι εν ευημερία την αρχαϊκή και κλασσική εποχή, που ανήκε σε έναν οικισμό με φυσική οχυρή θέση, σε μια περιοχή που βρίσκεται κοντά σε θερμές πηγές και οπωσδήποτε κοντά στην τότε χώρα της Θέρμης. (Λεφάκη‐Ζωίδη, Ζωίδης, Lehmann, Μανωλίδης, Ξενοδοχίου, & Ουδατζή, 1996) (Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, 1986)
Μετά από τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, εκπονήθηκε ένας μεγάλος αριθμός μελετών με χρηματοδότηση του Δήμου και του ΟΠΠΕ «Θεσσαλονίκη 1997». Επομένως  πραγματοποιήθηκαν  προκαταρκτική, προμελέτη, οριστική μελέτη και μελέτη εφαρμογής για τη χωροθέτηση χρήσεων γης στο πρώην στρατόπεδο Κόδρα.  Παράλληλα συντάχθηκαν προκαταρκτική μελέτη για τη στέγαση του Ιδρύματος του Απόδημου Ελληνισμού σε δύο παλαιά κτίσματα, μελέτη Εθνικής Χαρτοθήκης, δημιουργία ανοικτού θεάτρου,  μουσείο προϊστορικών αρχαιοτήτων, αξιοποίηση ανάπλαση παραλιακής περιοχής (από προέκταση οδού Αργοναυτών έως Ν.Ο.Θ.), αξιοποίηση ανάπλαση παραλιακής περιοχής ‐πλαζ Αρετσούς ανοικτό κολυμβητήριο, αξιοποίηση ανάπλαση παραλιακής περιοχής ‐ πεζόδρομος, ποδηλατόδρομος και μελέτη ανοικτού κολυμβητηρίου.
Με βάση τη μελέτη  «χωροθέτησης χρήσεων γης», στα πλαίσια του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού,  ο Δήμος προχώρησε στην αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, η οποία εγκρίθηκε με την 12122/2761/13.5.1999 απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Επομένως, για το χώρο του στρατοπέδου προβλέπεται χαρακτηρισμός «ελεύθερου χώρου‐αστικού πρασίνου» στο μεγαλύτερο τμήμα και χαρακτηρισμοί «πολιτισμού αθλητισμού και ψυχαγωγίας» σε τμήμα αυτού. Ειδικότερα διευκρινίζεται ότι πρέπει να γίνει: «Καθορισμός χώρων πρασίνου, αθλητισμού, πολιτισμού και ψυχαγωγίας στην περιοχή του στρατοπέδου Κόδρα μετά από ειδική μελέτη». Το 1999 μεμονωμένοι πολίτες και σύλλογοι της περιοχής, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζήτησαν την ακύρωση της απόφασης έγκρισης της αναθεώρησης του ΓΠΣ, ως προς το σημείο που αφορούσε την περιοχή του στρατοπέδου. Το ΣΤΕ με την 288/2003 απόφαση έκανε δεκτή την αίτηση και ακύρωσε την αναθεώρηση του ΓΠΣ. Η απόφαση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αναστείλει κάθε δραστηριότητα του δήμου μέσα στο στρατόπεδο.  
Εν τω μεταξύ με το πρόγραμμα «ΕΛΛΑΔΑ 2004» είχε αρχίσει η κατασκευή δύο ολυμπιακών έργων. Ενός ανοικτού κολυμβητηρίου και ενός υπαίθριου χώρου στάθμευσης. Και οι δύο παρεμβάσεις ήταν σύμφωνες και με τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και με την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Με νέα αίτηση προς την Τριμελή Επιτροπή του Συμβουλίου της Επικρατείας οι προσφεύγοντες κάτοικοι ζήτησαν να σταματήσουν όλες οι οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή αθλητικών και πολιτιστικών εγκαταστάσεων καθώς και για οποιαδήποτε άλλη κατασκευή που μεταβάλλει τις χρήσεις του κοινοχρήστου αυτού χώρου πρασίνου και συνεπώς είναι παράνομες. Το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του έκανε δεκτή την κατασκευή του κολυμβητηρίου αλλά διατάσσει την αποξήλωση του υπαίθριου χώρου στάθμευσης, ο οποίος θα εξυπηρετούσε τη λειτουργία του κολυμβητηρίου. (Σαρηγιάννης & Δέννη, 2006)
(Λεφάκη‐Ζωίδη, Ζωίδης, Lehmann, Μανωλίδης, Ξενοδοχίου, & Ουδατζή, 1996)
Γενικότερα υπάρχει προβληματισμός σε σχέση με την αξιοποίηση του στρατοπέδου Κόδρα σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου του Π.Σ.Θ. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η κατοχή της έκτασης του στρατοπέδου όπως διαμορφώθηκε μέχρι σήμερα είναι απόρροια των διαφορετικών σταδιακών κατατμήσεων της δημόσιας αυτής της περιουσίας προς όφελος άλλων συλλογικών φορέων δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα. Εντός του στρατοπέδου βρίσκονται 20 ιδιοκτησίες με συνολική έκταση 110 στρέμματα, από τα οποία διεκδικούνται μόνο τα 50 στρέμματα, έπειτα από την εφαρμογή της εισφοράς σε γη, του νόμου 2508/97. Οι τίτλοι ιδιοκτησιών, ως επί το πλείστον, χρονολογούνται επί τουρκοκρατίας, ενώ υπάρχουν και αρκετοί μεταγενέστεροι.
Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι ο χώρος του στρατοπέδου παραμένει αναξιοποίητος και εγκαταλελειμμένος περίπου 60 χρόνια, λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ των αρμόδιων φορέων, των ιδιωτών και των κοινωνικών ομάδων ως προς τον χαρακτήρα των επεμβάσεων στο χώρο.



Οι πράσινοι παπαγάλοι του Κόδρα

Στη διαδρομή από την οδό Θεμιστοκλή Σοφούλη προς το Κυβερνείο, οι βαδιστές ακούμε τα σφυρίγματά τους και στρέφουμε το κεφάλι ψηλά... μας παρακολουθούν από τα δέντρα της περιβόλου του Κυβερνείου, τους αρέσει να τσιμπολογούν τα άνθη από τις αμυγδαλιές του Κόδρα! Είναι οι πράσινοι παπαγάλοι που βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο φωτογραφικό ρεπορτάζ του Μάριου Δαδούση στην ιστοσελίδα parallaxi (parallaximag.gr) με τίτλο "Οι πράσινοι παπαγάλοι που ομορφαίνουν το Κόδρα":

Πηγή φωτογραφίας: Μάριος Δαδούσης


Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από τη διαδρομή βαδίσματος στο πρώην στρατόπεδο Κόδρα στην Καλαμαριά:


Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:


ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.


Διαδρομή βαδίσματος στη Ν. Πλαστήρα

 


Οι οδοί Νικολάου Πλαστήρα και Θεμιστοκλή Σοφούλη αποτελούν τους κυριότερους άξονες του παραλιακού μετώπου της Καλαμαριάς.
Η διαδρομή στο πεζοδρόμιο της οδού Ν. Πλαστήρα (από την οδό Κανάρη μέχρι την οδό Χηλής) έχει απόσταση γύρω στα 1.700 μέτρα.

Δεκάδες δρομείς και βαδιστές διανύουν καθημερινά τη Ν. Πλαστήρα καί κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιούν τον χώρο του παραλιακού πάρκου (μεταξύ των οδών Μ. Γαγγύλη και Π. Λεβαντή) για δραστηριότητες ήπιας άθλησης όπως διατάσεις ή ασκήσεις στα παγκάκια του πάρκου.

Η θέα της διαδρομής αποτελεί κίνητρο για χαλαρή ή έντονη βάδιση ιδιαίτερα κατά τις πρωινές ώρες που η κίνηση των αυτοκινήτων είναι περιορισμένη και η ατμοσφαιρική ρύπανση σε χαμηλά επίπεδα.

Για τους βαδιστές που θα θελήσουν να συνεχίσουν προς τη Θ. Σοφούλη και να κατευθυνθούν στο πλακόστρωτο της Νέας Παραλίας της Θεσσαλονίκης, πληροφοριακά, η απόσταση από την αρχή της Ν. Πλαστήρα (οδός Κανάρη) μέχρι τον Λευκό Πύργο είναι περίπου 8 χιλιόμετρα.

Στα αρνητικά της διαδρομής είναι οι κακοτεχνίες σε αρκετά σημεία του πεζοδρομίου, που αναγκάζουν τους βαδιστές να κατεβαίνουν στο οδόστρωμα, με όσους κινδύνους συνεπάγεται αυτή η συνήθεια.



Η διαδρομή

Η διαδρομή επί της Ν. Πλαστήρα, που έχει μετρηθεί η απόστασή της, ξεκινάει από τη συμβολή των οδών Π. Λεβαντή - Ν. Πλαστήρα και καταλήγει στη συμβολή των οδών Κερασούντος - Θ. Σοφούλη. Η απόσταση της διαδρομής αυτής έχει μήκος 2.350 μέτρα περίπου (4.750 μ. με την επιστροφή).
Με ρυθμό 23 βημάτων / 10" (23Βμτ/10") επιτυγχάνεται η ολοκλήρωσή της σε χρόνο 00.41' της ώρας. Με τον συγκεκριμένο μέσο ρυθμό δυναμικού βαδίσματος ο βαδιστής κινείται με περίπου 7,2 χλμ την ώρα.
Οι 2 επαναλήψεις της διαδρομής (9.500 Μ) αντιστοιχούν σε διάρκεια 01.20' βαδίσματος.

Χρήσιμες σημειώσεις
Τις πρωινές ώρες η κυκλοφορία των οχημάτων είναι περιορισμένη με αποτέλεσμα την χαμηλή ατμοσφαιρική ρύπανση.
Στα πάρκα της διαδρομής θα βρείτε παγκάκια για ξεκούραση αλλά και για διατατικές ασκήσεις.




Τα γλυπτά της οδού Νικολάου Πλαστήρα

Κατά μήκος της Ν. Πλαστήρα, μετά το πρώην Νοσοκομείο Παναγία και μέχρι το ύψος της καθόδου της οδού Σκρα, έχουν τοποθετηθεί γλυπτά σύγχρονης τέχνης που δημιουργήθηκαν στα πλαίσια δρώμενων του Δήμου Καλαμαριάς σε διάφορες χρονικές περιόδους. Τα γλυπτά αυτά βρίσκονται στον χώρο πρασίνου της οδού Νικολάου Πλαστήρα.
Για τα νεότερα από τα γλυπτά αυτά υπάρχουν πληροφορίες χρόνου δημιουργίας, γλύπτη, συμβολισμό, ενώ για τα παλαιότερα δεν στάθηκε δυνατό να αντληθούν στοιχεία.

Παρακάτω θα δείτε κάποια από τα γλυπτά που δημιουργήθηκαν σε ελληνικό μάρμαρο στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών και Μαρμαρογλυπτικής (2022) από Έλληνες και ξένους παγκοσμίου φήμης γλύπτες. Συμμετείχαν οι γλύπτες: Albena Mihaylova (Βουλγαρία), Giorgie Cpajak (Σερβία) και Kamen Tanev (Βουλγαρία), Ciprian Hopirtian, Γαβριήλ Ανδρονικίδης, Αναστάσης Λεόνογλου, Παρασκευάς Μάγειρας, και Οδυσσέας Τοσουνίδης. (Πηγή: Ιστοσελίδα Δήμου Καλαμαριάς). 
Στις λεζάντες των φωτογραφιών υπάρχουν τα σχετικά στοιχεία για κάθε γλυπτό.


"Βουκεφάλας" Το μαρμάρινο γλυπτό έχει διαστάσεις 2,00 Χ 2,00 Χ 1,00. Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από τον Σέρβο γλύπτη Giorgi Spajac το 2022.

 



"Άγγελος". Το μαρμάρινο γλυπτό έχει διαστάσεις 1,35 Χ 0,33 Χ 0,25. Το γλυπτό δημιούργησε το 2022 ο γλύπτης Οδυσσέας Τοσουνίδης.



"Αρχαίο σώμα" Το μαρμάρινο γλυπτό έχει διαστάσεις 1,85 Χ 1,90 Χ 0,90. Το γλυπτό δημιούργησε το 2022 ο Βούλγαρος γλύπτης Kamen Tanev.




"Ω γλυκύ μου..." Το μαρμάρινο γλυπτό έχει διαστάσεις 2,40 Χ 1,20 Χ 0,70. Το γλυπτό δημιούργησε το 2022 ο  γλύπτης Αναστάσης Λεόνογλου 


"Ιστίο..." Το μαρμάρινο γλυπτό έχει διαστάσεις 1,90 Χ 1,60 Χ 0,90. Το γλυπτό δημιούργησε το 2022 η Βουλγάρα  γλύπτρια Albena Mihailova. 




Έτος κατασκευής 2002. Αγνώστων λοιπών στοιχείων. Πηγή φωτογραφίας: Ιστοσελίδα politic.gr




Τα προ του έτους 2000 γλυπτά





















Στην ενότητα Εικόνες της διαδρομής στη Ν. Πλαστήρα μπορείτε να δείτε φωτογραφίες της περιοχής.

Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:






___________

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.

Διαδρομή βαδίσματος στη Μαρίνα Νέας Κρήνης


Η περιοχή της Μαρίνας της Νέας Κρήνης βρίσκεται στην παραλιακή ζώνη της Καλαμαριάς (κάτω από την οδό Ν. Πλαστήρα). Η παραλιακή αυτή ζώνη ξεκινάει από την Ρέμβη και εκτείνεται μέχρι το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης.

Ο χώρος της Μαρίνας της Νέας Κρήνης είναι περιορισμένος και προορίζεται για τον ελλιμενισμό και τη συντήρηση σκαφών. Η κίνηση οχημάτων στον χώρο ελέγχεται αλλά η κίνηση των πεζών είναι ελεύθερη.

Η βασική διαδρομή για τους βαδιστές είναι οι δρόμοι που περιστοιχίζουν την παραλληλόγραμμη έκταση με φυσική βλάστηση.
Το βασικό πλεονέκτημα της διαδρομής αυτής είναι ότι ο βαδιστής γνωρίζει την απόσταση που διανύει (κάθε περιστροφή από την εξωτερική πλευρά των δρόμων έχει μήκος 520 μέτρα περίπου). Το δεύτερο πλεονέκτημα είναι ότι στον χώρο είναι ελεγχόμενη η είσοδος οχημάτων ώστε δεν εμποδίζεται η κίνηση των βαδιστών και περιορίζονται και οι ρύποι από τα καυσαέρια.
Την περίοδο που γίνεται η συντήρηση των σκαφών (π.χ. την άνοιξη) ενδείκνυται η βάδιση νωρίς το πρωί πριν να ξεκινήσουν οι  δραστηριότητες των τεχνιτών που αυξάνουν την κινητικότητα οχημάτων και τη ρύπανση (ανυψώσεις, αποξέσεις και βαφή σκαφών).





Η διαδρομή

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η διαδρομή είναι η κίνηση γύρω από την παραλληλόγραμη έκταση της Μαρίνας. 
Η κίνηση στην εξωτερική πλευρά των δρόμων που σχηματίζονται γύρω από το πάρκο αυτό έχει απόσταση για κάθε επανάληψη 520 περίπου μέτρα.
Με έντονο ρυθμό βάδισης κάθε περιστροφή μπορεί να διανυθεί σε περίπου 4' & 30" της ώρας (ρυθμός 23 βημάτων/10 δεπτερόλεπτα).
Όπως θα εξηγηθεί σε άλλη ενότητα με τον συγκεκριμένο ρυθμό βημάτων 23Βμτ/10" ο βαδιστής κινείται με περίπου 7,1 χλμ ανά ώρα.

Η Μαρίνα 

Σύμφωνα με τη Μεταπτυχιακή Διατριβή του Χαράλαμπου Τσιλίκα "Αθλητικός Τουρισμός: Η περίπτωση της Μαρίνας Κρήνης" 2023 - ΑΠΘ): Η Μαρίνα Καλαμαριάς κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και εν συνεχεία επεκτάθηκε στο τέλος της δεκαετίας του ‘80 και είναι μέχρι σήμερα η μοναδική εν λειτουργία εγκατάσταση εξυπηρέτησης τουριστικών σκαφών στο παραλιακό μέτωπο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης (οι υπόλοιπες εξυπηρετούν ναυταθλητικούς ομίλους). Η θαλάσσια ζώνη της Μαρίνας Καλαμαριάς περιλαμβάνει λιμενολεκάνη επιφάνειας 100 στρεμμάτων περίπου, η οποία οριοθετείται νοτιοδυτικά από αποσπασμένο κυματοθραύστη, βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά από μώλους και βορειοανατολικά από τα υφιστάμενα παραλιακά κρηπιδώματα. Η θαλάσσια πρόσβαση στη λιμενολεκάνη είναι δυνατή και από βορρά και από νότο, παρά τα ακρομώλια του κυματοθραύστη. Η λιμενολεκάνη περιλαμβάνει και 4 σταθερούς προβλήτες.

Ο ελλιμενισμός των σκαφών γίνεται στους σταθερούς προβλήτες, τα παραλιακά κρηπιδώματα, και στην εσωτερική πλευρά των μώλων. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της ΕΤΑΔ Α.Ε., η μαρίνα προσφέρει 242 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μήκους έως 30m. Οι περισσότερες θέσεις ελλιμενισμού είναι εξοπλισμένες με δέστρες 
και πυργίσκους παροχών ηλεκτρικού και νερού. Σήμερα, στο νότιο τμήμα της λιμενολεκάνης εξυπηρετούνται αλιευτικά σκάφη. Η χερσαία ζώνη της Μαρίνας Καλαμαριάς, επιφάνειας 75 στρεμμάτων περίπου, διαχωρίζεται από τον πυκνό αστικό ιστό με την παραλιακή οδό Ν. Πλαστήρα, από όπου και η οδική πρόσβαση σε αυτή. Το βορειοανατολικό τμήμα της χαρακτηρίζεται από πυκνόφυτη επιμήκη έκταση με απότομη κλίση. Σημαντική έκταση χαμηλού πρασίνου, σε υποβαθμισμένη κατάσταση, εκτείνεται στο κέντρο της χερσαίας ζώνης. Κεντρικό τμήμα της χερσαίας ζώνης κατά μήκος των παραλιακών κρηπιδωμάτων χρησιμοποιείται για τη χερσαία απόθεση και συντήρηση σκαφών [...]







Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:

___________

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.

Διαδρομή βαδίσματος Ν. Πλαστήρα - Ν. Α. Ο. Κ. στη Νέα Κρήνη


Διαδρομή στην Νέα Κρήνη (Ν. Πλαστήρα - Ν.Α.Ο.Καλαμαριάς στο Μικρό Έμβολο)

Είναι μια ευχάριστη διαδρομή που ξεκινάει από τον κεντρικό παραλιακό δρόμο της Νέας Κρήνης και κατηφορίζοντας καταλήγει κάτω από το στρατόπεδο Κόδρα, στην φυσική παραλιακή του επέκταση, όπου βρίσκονται σήμερα οι εγκαταστάσεις του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Καλαμαριάς.

Ο χώρος του ομίλου είναι ελεγχόμενης πρόσβασης για οχήματα αλλά ελεύθερος για πεζούς. Από την άκρη του λιμανιού του ΝΑΟΚ μπορείτε να θαυμάσετε ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο της Νέας Κρήνης.




Η διαδρομή έχει μετρηθεί από τη συμβολή των οδών Ν. Πλαστήρα και Π. Λεβαντή κι έχει συνολική απόσταση μέχρι τον ΝΑΟΚ περίπου 2 χιλιόμετρα. Είναι σύντομη διαδρομή (0:44':00") με την επιστροφή και μπορεί να συνδιαστεί με την διαδρομή βαδίσματος στο πρώην στρατόπεδο Κόδρα αλλά και με τη διαδρομή περιφερειακά του Κόδρα.





Ιστορικό του Ν.Α.Ο.Κ.

Στα τέλη του 1947 ήταν μια ομάδα από 21 άτομα που σύχναζαν στο παραλιακό κέντρο ΕΛ ΑΛΑΜΕΪΝ της Θεσσαλονίκης. Μια ομάδα από διαφορετικές κοινωνικές κ οικονομικές τάξεις , αλλά τους ένωνε το κοινό πάθος για την θάλασσα. Εκεί μπήκε και η πρώτη σκέψη για την δημιουργία Ομίλου. Θεμέλια που χρειάσθηκε να χτιστούν πολλές φορές.

Η πρώτη ονομασία του Ομίλου ήταν Σύνδεσμος Ερασιτεχνών Αλιέων Θερμαϊκού Θεσσαλονίκης Σ.Ε.Α.Θ., λόγω του ότι αποτελούνταν από ερασιτέχνες ψαράδες.

Παραθέτουμε τα ονόματα των πρωτεργατών ιδρυτών του Ομίλου.
Μαυρομάτης Παν., Βιδάλης Νικ., Αρβανιτίδης Χρ., Μουρούτης Παν., Κυριακίδης Αθηναγ., Μιχαηλίδης Αλ., Δεληγραμμάτικας Νικ., Σπύρης Νικ., Πεντζίκης Δημοσθ., Συναχίδης Κυρ., Λιόντας Σολ., Ζερβουδάκης Ιωάν., Σιώμος Ι., Πετικάκης Ε., Αναστασιάδης Ιωάν., Εμίρης Ιωάν., Παπίγκης Ιωάν., Ανανιάδης Κων., Κλεώπας Τηλ., Κέντρος Παράσχος και Δημητριάδης Σταυρ.

Σ αυτούς του είκοσι έναν (21) οφείλεται η ιδέα και υλοποίηση αυτής, για την δημιουργία του Ομίλου. Σ όλους του υπόλοιπους οφείλεται η ύπαρξη και η διαρκής ανάπτυξη του.

Η πρώτη Γ.Σ. του Ομίλου έγινε τον Δεκέμβριο του 1947, η οποία και έμεινε στην ιστορία δεδομένου ότι ακούστηκαν μεγαλεπήβολα σχέδια, από τους πρωτεργάτες, τα οποία και υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται ακόμη και μέχρι σήμερα. Όμως τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολα, γιατί ενώ οι άνθρωποι αυτοί είχαν τις καλύτερες προθέσεις και όνειρα, βρήκαν απέναντι τους το επίσημο κράτος με απόλυτη αδιαφορία και εμπαιγμό.

Μέσα σε 29 χρόνια ο Όμιλος αναγκάσθηκε να αλλάξει τρεις φορές εγκαταστάσεις. Τρεις φορές είδε να δημιουργούνται κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά εύκολα με ιδιωτικές και κρατικές παρεμβάσεις να σωριάζονται σε συντρίμμια. Κάθε φορά ο πυρήνας αυτός συγκεντρώνονταν ξανά και πατώντας σαν σμάρι μελισσιού πάνω στα χαλάσματα, προσπαθούσε να χτίσει πάλι την καινούργια του φωλιά.

Το 1948 ο Σύνδεσμος εγκαταστάθηκε πλάι στον οίκο τυφλών, όπου υπήρχε ένας παραθαλάσσιος χώρος 1200 τ.μ. περίπου. Εκεί κατασκευάσθηκε ένα μικρό οίκημα και τα πρώτα χρειώδη, με προοπτική την επέκταση του. Μόλις ο ιδιοκτήτης αντιλήφθηκε το τι συμβαίνει, με την βοήθεια της αστυνομίας τους έδιωξε κ κατεδάφισε το μικρό κτίσμα.

Πλάι στις παλιές του εγκαταστάσεις υπήρχαν δύο οικόπεδα περίπου 1000 τ.μ. του δημοσίου. Ο χώρος αυτός νοικιάσθηκε προς 700 δρχ τον μήνα, όπου και ανεγέρθηκαν οι απαραίτητες για την εποχή κτιριακές εγκαταστάσεις.

Εκείνη την εποχή έγιναν και εγγραφές νέων μελών. Ένας από αυτούς ήταν ο Γεώργιος Κορνηλάκης, ο οποίος υπηρέτησε για είκοσι (20) χρόνια σε διοικητικές θέσεις.

Το 1955 ιδρύθηκε το τμήμα υποβρύχιας αλιείας και οι πρώτοι ψαροντουφεκάδες ήταν οι Μπουλμέτης, Μπουφίδης, Λαζαρίδης, Λεοντίδης κ.α.

Το 1959 ο Σύνδεσμος εγγράφηκε στην Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία (Ε.Ι.Ο.).

Σύντομα όμως σε αντιπαράθεση με τον Δήμο Θεσσαλονίκης η μάχη χάθηκε εκ νέου και ο Σ.Ε.Α.Θ. βρέθηκε πάλι χωρίς εγκαταστάσεις. Ο δεύτερος διωγμός ήταν γεγονός.

Η αποζημίωση που πήρε ο Σύνδεσμος από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, χρησιμοποιήθηκε σαν αρχή για την νέα θέση στις παλιές εγκαταστάσεις του λοιμοκαθαρτηρίου της Καλαμαριάς. Ο χώρος ήταν δημόσιος και για τη χρήση του χρειάζονταν πολύπλοκες και ειδικές διεργασίες. Στην προσπάθεια της νέας μετεγκατάστασης, βοήθησε ο λάτρης του αθλητισμού, τότε Νομάρχης Θεσσαλονίκης, Κος Νίκογλου. Οι νέες εγκαταστάσεις ήταν πλέον γεγονός.

Την 5/3/1961, ο Σ.Ε.Α.Θ. μετονομάστηκε σε Ναυτικό Όμιλο Ερασιτεχνών Αλιείας και Υποβρυχίου Δραστηριότητος( Ν.Ο.Ε.Α.Υ.Δ.).

Η επόμενη απειλή ήρθε από τον Ε.Ο.Τ. ο οποίος ήθελε να κατασκευάσει την πλαζ της Αρεστούς.

Ύστερα από αλλεπάλληλες παρεμβάσεις σε γραφεία βουλευτών, γενική γραμματεία αθλητισμού και αρμόδια γραφεία, ο Ν.Ο.Ε.Α.Υ.Δ. πήρε παράταση παραμονής. Όταν ήλθε όμως η επταετία σάρωσε τα πάντα.

Με προτροπή του Ε.Ο.Τ. υποδείχθηκε νέος χώρος , στον οποίο παραμένει ο όμιλος μέχρι και σήμερα. Χρειάστηκαν επίπονες προσπάθειες των μελών για διευθέτηση αυτού, γιατί υπήρχαν χαράδρα και πρανή εδάφη.

Επειδή ο χώρος βρίσκεται στην Καλαμαριά, ο όμιλος μετονομάστηκε σε Ναυτικό Αθλητικό ´Όμιλο Καλαμαριάς.
Αναπτύχθηκαν νέα αθλητικά τμήματα, όπως
1. Τμήμα Ιστιοπλοΐας Ανοικτής Θάλασσας,

2. Τμήμα Ιστιοπλοΐας Ολυμπιακού Τριγώνου,

3. Τμήμα Κωπηλασίας.

4. Τμήμα Κολύμβησης.

5. Τμήμα Ερασιτεχνικής Αλιείας

6. Τμήμα Υποβρυχίου Δραστηριότητος το οποίο διαιρείται σε πέντε αγωνιστικά τμήματα:
α). Υποβρύχιας αλιείας,
β). Υποβρύχιας πλεύσης και προσανατολισμού μικρών και μεγάλων αποστάσεων με αυτόνομες συσκευές,
γ). Κολύμβησης με βάτραχο πέδιλα,
δ). Άπνου υποβρύχιας πλεύσης με αυτόνομες συσκευές και
ε). Αλιείας επιφανείας.
Τα πρώτα πέντε τμήματα δραστηριοποιούνται μέχρι σήμερα.
Ο ΝΑΟΚΘ είναι παραδοσιακά Ιστιοπλοϊκός Όμιλος αφού από αυτόν ξεκίνησε η Ιστιοπλοΐα Ανοιχτής Θάλασσας στην Β. Ελλάδα που λειτουργεί ανελλιπώς από το 1970 (η ιστορία ξεκινά με το θρυλικό σκάφος «ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΙ», ένα SWAN – 36 κατασκευής του 1968 σε σχέδια των Sparkman – Stephens, το οποίο παραχώρησε η Γ.Γ.Α. στον όμιλο το 1969) και αριθμεί έως σήμερα εκατοντάδες ναυταθλητές.
O Όμιλός μας τον Οκτώβριο του 2021 υπέγραψε συμφωνία ίδρυσης προπονητικού προγράμματος με τα Special Olympics για το Canoe kayak και την κλειστή κωπηλασία.
Ο όμιλος μας έχει αναδείξει όλα αυτά τα χρόνια καταξιωμένους αθλητές και έχει σε όλα τα τμήματα πολλές νίκες τόσο σε πανελλήνιους αγώνες όσο και σε πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα.
Στις διεθνείς διακρίσεις ξεχωρίζουν η πρόκριση του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη σε 2 Ολυμπιάδες . Στην Ολυμπιάδα του 2000 όπου και κατέλαβε την 13 η θέση στα 500μ. και την 15 η στα 1000 μ και στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου το 2008 .
Επίσης κατέλαβε την Τρίτη θέση και το Χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο κανόε καγιάκ. Η μεγαλύτερη διάκριση για τον Όμιλό μας ήρθε από το τμήμα Κωπηλασίας όπου στην Ολυμπιάδα του 2024 στο Παρίσι ο αθλητής μας Γκαϊδατζής Πέτρος στέφθηκε Χάλκινος Ολυμπιονίκης.

Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:

___________

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.

Διαδρομή βαδίσματος Νέα Κρήνη - Λευκός Πύργος




Διαδρομή βαδίσματος Νέα Κρήνη - Λευκός Πύργος

Είναι μια αγαπημένη διαδρομή 8 χιλιομέτρων που επιλέγουν μετ' επιστροφής (16 Km) έμπειροι δρομείς και βαδιστές.

Η προτεινόμενη και χιλιομετρημένη αυτή διαδρομή ξεκινάει από την συμβολή των οδών Κανάρη και Θέτιδος (έναντι Ρέμβης). Στη συνέχεια κίνηση κατά μήκος των οδών: Ν. Πλαστήρα - Κυβερνείο - Θ. Σοφούλη - (μετά την Καπετάν Γκόνη, κατεύθυνση αριστερά) - Παραλία - Μέγαρο Μουσικής - Λευκός Πύργος.

Με μέσο ρυθμό βαδίσματος τα 7 περίπου χιλιόμετρα ανά ώρα (23 βήματα/10 δευτερόλεπτα) η διαδρομή των 8 χιλιομέτρων Ν. Κρήνη - Λευκός Πύργος ολοκληρώνεται σε 1 ώρα και 8 πρώτα λεπτά.




Ιστορικά στοιχεία Καλαμαριάς

Από την ιστοσελίδα του Δήμου Καλαμαριάς παραθέτουμε τα παρακάτω αποσπάσματα:
Η περιοχή που σήμερα ονομάζουμε Καλαμαριά έχει πανάρχαια ιστορία. Η ζωή εδώ άνθισε πριν ιδρυθεί η Θεσσαλονίκη από τον Κάσσανδρο, το 315 π.Χ. Συγκεκριμένα, στο ακρωτήριο της Καλαμαριάς, το Καραμπουρνάκι (Μικρό Έμβολο), οι αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός προϊστορικού οικισμού. Αυτός γνώρισε μεγάλη ακμή τον 5ο π.Χ. αιώνα, αφού από τα ευρήματα αποδείχθηκε η επικοινωνία του με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, την Αττική, την Ιωνία και τα νησιά του Αιγαίου. Σήμερα οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι το Καραμπουρνάκι ταυτίζεται με την Αλία Θέρμη δηλαδή το εμπορικό λιμάνι της αρχαίας Θέρμης. Επίσης, ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το υποθαλάσσιο τείχος κατά μήκος της ακτής στο Καραμπουρνάκι.

Το τοπωνύμιο Καλαμαριά πρωτοεμφανίζεται το 1083 σε έγγραφο της Μονής Ξενοφώντος του Αγίου Όρους και αναφέρεται στη νοτιοανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης. Αυτή η ονομασία πιθανόν να προήλθε από παράφραση του όρου «Καλή μεριά», εξαιτίας της πλούσιας βλάστησης, των εύφορων αγρών, των πολλών καρποφόρων δέντρων, των αμπελώνων και των λουλουδιών που είχε τότε. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι το όνομα είναι παράγωγο των λέξεων «Σκάλα – μεριά». Σκάλα ήταν ο Βυζαντινός ναύσταθμος, που υπήρχε στην περιοχή του Μικρού Εμβόλου και προστάτευε την είσοδο του Θερμαϊκού κόλπου από τις επιδρομές των Αράβων πειρατών, μέχρι τον 10ο αιώνα. Μεταξύ των ετών 904 και 1083, η διοικητική διαίρεση των Βυζαντινών, καθόριζε τη νοτιοανατολική περιοχή της Θεσσαλονίκης ως Βάνδον και αργότερα, το 1300, ως Καπετανίκειον Καλαμαριάς. Για τον λόγο αυτό η Κασσανδρειώτικη Πύλη που οδηγεί από τη Θεσσαλονίκη προς τη Χαλκιδική, μετονομάστηκε σε Πύλη της Καλαμαριάς, ονομασία που διατηρεί έως τις αρχές του 20ου αιώνα. Στα εκτεταμένα όρια του Καπετανικείου, εκτός από τη γεωργική παραγωγή, ακμάζουν επίσης τα μοναστήρια και τα δεκατρία ονομαστά μετόχια αυτών.

Στη μεγαλύτερη έκταση της σημερινής Καλαμαριάς όπως κέντρο Καλαμαριάς, Αρετσού, Καραμπουρνάκι, Βυζάντιο, Βότση, Φοίνικα, αλλά και πιο πέρα μέχρι τη Σχολή Πολέμου, οι σύμμαχοί μας αγγλογάλλοι δημιούργησαν διάφορες εγκαταστάσεις, για τις ανάγκες του Μακεδονικού Μετώπου κατά των Κεντρικών Δυνάμεων, στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1915-1918). Αεροδρόμια, στρατόπεδα, αποθήκες ανεφοδιασμού, νοσοκομεία, απολυμαντήριο, ακόμη και κοιμητήριο. Επίσης, κατασκεύασαν σιδηροδρομική γραμμή για μεταφορά πολεμοφοδίων από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μέχρι την περιοχή της Σχολής Πολέμου. Διέσχιζε την ανατολική Θεσσαλονίκη περνώντας περίπου παράλληλα της Παπαναστασίου, από τη Χαριλάου και τις παρυφές του Βότση και του Φοίνικα.

Στο υπόλοιπο τμήμα της η Καλαμαριά ήταν ακατοίκητη μέχρι το 1920. Τότε ήρθαν με ατμόπλοια εδώ οι πρώτοι Έλληνες πρόσφυγες από τον Καύκασο και τη Ρωσία. Η Πρόνοια χρησιμοποίησε όλους τους κενούς πλέον θαλάμους για την προσωρινή εγκατάσταση αυτών. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και την υποχρεωτική Ανταλλαγή των Πληθυσμών με τη συνθήκη της Λοζάνης του 1923, πολύ περισσότερα κύματα εξαντλημένων προσφύγων υποδέχθηκε εδώ η Καλαμαριά. Η τραγωδία της Μικρασιατικής καταστροφής δικαιολογημένα θεωρείται από τους ιστορικούς ως η μεγαλύτερη καταστροφή για τον Ελληνισμό, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Περίπου 1.250.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να φύγουν από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατ. Θράκη για να έρθουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες. Σύμφωνα με την απογραφή του 1928, το 1/4 των προσφύγων (κυρίως αστοί) εγκαταστάθηκαν στη Νότια Ελλάδα και τα 3/4 (κυρίως αγρότες) στη Βόρεια Ελλάδα. Από αυτούς περίπου 117.000 εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη την οποία δίκαια ο συγγραφέας Γ. Ιωάννου αποκαλεί "Πρωτεύουσα των προσφύγων". Το μεγαλύτερο μέρος αυτών εγκαταστάθηκε στην Καλαμαριά η οποία έγινε ο πολυπληθέστερος προσφυγικός συνοικισμός, μια πραγματική προσφυγομάνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μακεδονία είχε μόλις πριν 10 χρόνια απελευθερωθεί, ύστερα από 460 χρόνια Οθωμανικής κατοχής.

Οι πρόσφυγες της Καλαμαριάς, με επικρατέστερο το Ποντιακό στοιχείο, είχαν να αντιμετωπίσουν την πείνα, τις στερήσεις, την ανεργία αλλά και τις αρρώστιες - κυρίως ελονοσία και τύφο - που μαζί με τις κακουχίες τους θέριζαν. Η δυσκολία της προσαρμογής στην καινούργια πατρίδα ήταν μεγάλη. Όμως ακόμη μεγαλύτερο ήταν το πείσμα τους, η δύναμη και το πάθος για ένα καινούργιο ξεκίνημα, μια νέα ζωή. Μετά από διαμονή τους πρώτους μήνες σε σκηνές και στη συνέχεια σε συμμαχικούς στρατιωτικούς θαλάμους, από το 1926 ξεκινά η διανομή των οικοπέδων και η κατασκευή των πρώτων σπιτιών, τα περισσότερα παράγκες στην αρχή, με τη βοήθεια της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων και της Κοινωνικής Πρόνοιας. Οργάνωσαν σωματεία και συλλόγους για να διατηρήσουν ακμαίο το ηθικό τους και να διαφυλάξουν τα ιερά και τα όσια από τις αλησμόνητες πατρίδες τους. Έτσι, το 1925 επανίδρυσαν το αρχαιότερο Ελληνικό - Ποντιακό σωματείο (ιδρύθηκε το 1869 στην Τραπεζούντα), την "Αδελφότητα Κρωμναίων", αλλά και τον Μουσικογυμναστικό Σύλλογο "Απόλλων".

Την προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανάπτυξης διακόπτει λίγα χρόνια μετά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Έτσι, στη αρχή της γερμανο-ιταλικής κατοχής (1941-42) η Καλαμαριά πληρώνει τον δικό της φόρο αίματος με συνολικά 32 νεκρά παλικάρια της. Επειδή βρισκόταν κοντά στον στρατιωτικό στόχο του αεροδρομίου της Μίκρας, αμέσως μετά τον Φοίνικα, δεχόταν συχνά βομβαρδισμούς. Επιπλέον, οι Καλαμαριώτες πήραν ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση (1941-44) έχοντας περισσότερα από 30 θύματα, τα 11 από αυτά στο γνωστό μπλόκο της 13ης Αυγούστου 1944, το οποίο έγινε τραγούδι από τον Βασίλη Τσιτσάνη.

Η Καλαμαριά ιδρύθηκε το 1922 ως οικισμός του Δήμου Θεσσαλονίκης. Την 1/1/1943 έγινε Δήμος με έκταση 6,5 km2 και πληθυσμό 10.500 κατοίκους. Σήμερα έχει έκταση 7,2 km2 και πληθυσμό που ξεπερνά τους 110.000 κατοίκους (91.300 στην απογραφή του 2011). Είναι κτισμένη στην ανατολική ακτή του Θερμαϊκού Κόλπου και η παραλία της έχει μήκος 4,5 km.

Πρώτος διορισμένος Δήμαρχος από το Υπουργείο Εσωτερικών, με 7 συμβούλους, ήταν ο Δημήτρης Παυλίδης, έμπορος στο επάγγελμα. Πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος υπήρξε ο Σταύρος Καρατζάς, συνταξιούχος αξιωματικός χωροφυλακής, με 15 συμβούλους (1951).



Ο Λευκός Πύργος

Από την ιστοσελίδα "Λευκός Πύργος Θεσσαλονίκης" πληροφορούμαστε: "Ο Λευκός Πύργος κτίστηκε το 15ο αι., μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς το 1430. Στη θέση του υπήρχε παλαιότερος πύργος της βυζαντινής οχύρωσης της Θεσσαλονίκης, στο σημείο που το ανατολικό τείχος συναντούσε το τείχος της θάλασσας. Ο Πύργος αποτελούσε το ανατολικό άκρο του θαλάσσιου τείχους, υπήρχε άλλος ένας στο δυτικό άκρο και τρίτος στο ενδιάμεσο.


Ο Λευκός Πύργος. Φωτογραφία Θοδωρής Μποράκης.


Στο πέρασμα του χρόνου αναφέρεται με διάφορες ονομασίες˙ Πύργος του Λέοντος το 16ο αι και Πύργος της Καλαμαρίας το 18ο αι.˙ το 19ο αι. τον βρίσκουμε με δύο ονομασίες, ανάλογα με τη χρήση που είχε˙ Πύργος των Γενιτσάρων, και Πύργος του αίματος (Κανλή Κουλέ), όταν έγινε φυλακή και τόπος εκτέλεσης καταδίκων. Ο ιστορικός Μιχαήλ Χατζή Ιωάννου το 1888, στο βιβλίο του για μνημεία της πόλης, τον αποκαλεί Βαστίλη της Θεσσαλονίκης, όπου έσφαζαν τους θανατοποινίτες στον εξώστη του, με το αίμα να βάφει τους τοίχους του, ενώ βολή τηλεβόλου από τα δυτικά της πόλης σήμαινε την εκτέλεση της θανατικής ποινής. Το 1883, με διαταγή του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’, ο Πύργος ασπρίζεται και του δίνεται η ονομασία Λευκός (Μπεγιάζ Κουλέ). Είμαστε στο δεύτερο μισό του 19ου αι., εποχή που πνέει ο άνεμος της μεταρρύθμισης στην οθωμανική αυτοκρατορία, ύστερα από τις πιέσεις της Αγγλίας, και πύργος με την ονομασία «του αίματος» δεν αρμόζει στη νέα φυσιογνωμία της αυτοκρατορίας. Και ήταν ο κατάδικος Νάθαν Γκουελεντί, που με αντάλλαγμα την ελευθερία του, άσπρισε τον Πύργο. Από τότε έμεινε η σημερινή ονομασία. Με τον καιρό έγινε το σύμβολο της Θεσσαλονίκης, αφού απόμεινε από το 1911 να στέκει μόνος στην παραλία, ύστερα από την κατεδάφιση του θαλάσσιου και του ανατολικού τείχους και του περιβόλου του.

Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912 και την ενσωμάτωση της στο ελληνικό κράτος, ο Πύργος είχε διάφορες χρήσεις. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ένας όροφος χρησιμοποιήθηκε για τη φύλαξη των αρχαιοτήτων από τις ανασκαφές που έκανε η αρχαιολογική υπηρεσία της Στρατιάς της Ανατολής. Στους χώρους του φιλοξενήθηκαν η αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο μετεωρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και συστήματα ναυτοπροσκόπων.

Το 1983 ο Πύργος παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού."

Πηγή για περισσότερες πληροφορίες: https://www.lpth.gr/index.php





Εικόνα από τη διαδρομή στην παραλία της Θεσσαλονίκης. (Φωτογραφία Θοδωρής Μποράκης - Μάρτιος 2025).


Βρείτε μας και στο facebook, στην ομάδα Δυναμικό Βάδισμα:

___________

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η ιστοσελίδα Βαδιστές Καλαμαριάς είναι ελεύθερης πρόσβασης και δεν έχει σχέση με συλλόγους ή άλλους φορείς. 
Η ύλη της έχει συγκεντρωθεί από ανάλογα βιβλία και ιστοσελίδες, με σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ξεκινήσουν το βάδισμα, καθώς και τους βαδιστές που αναζητούν κίνητρα να αυξήσουν τις επιδόσεις τους στο δυναμικό βάδισμα αλλά ΔΕΝ ΕΝΔΕΊΚΝΥΤΑΙ για την αθλητική προπαρασκευή για συμμετοχή σε αγώνες, ούτε για την αποκατάσταση κινητικών κλπ προβλημάτων υγείας, ούτε για την ρύθμιση του σωματικού βάρους των υπέρβαρων, γι’ αυτά τα θέματα απευθυνθείτε στους ειδικούς επαγγελματίες.
Για όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν το καθημερινό βάδισμα με σκοπό να το υιοθετήσουν στον τρόπο ζωής τους αλλά πάσχουν από προβλήματα υγείας ή κάνουν λήψη φαρμάκων ή βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής ή αποθεραπείας, καθώς κι εκείνοι που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, καλό είναι αφού διαβάσουν τις πληροφορίες του βιβλίου ή της ιστοσελίδας να απευθύνονται πρώτα στον γιατρό, στον φυσικοθεραπευτή ή στον διαιτολόγο. Σε περίπτωση που προκύπτουν ασυνήθιστα προβλήματα προσαρμογής ή δυσκαμψιών κατά το βάδισμα, να απευθύνονται σε επαγγελματία γυμναστή και  φυσικοθεραπευτή.